προεξομολογέομαι

προεξομολογέομαι 1 aor. προεξωμολογησάμην (an emend. by AvHarnack; see the apparatus in Bihlmeyer) confess (one’s sins) beforehand D 14:1 (i.e. before the Lord’s Supper; the ms. has προσεξομολογησάμενοι [=at the same time confessing your sins]).—DELG s.v. ὁμός.